Inmiddels zijn we weer bijna 2 weken thuis.
Het fotoboek is zojuist gereed:
http://www.albelli.nl/onlinefotoboek-delen/b7614103-e154-4a33-b9ba-c56cd5f179f3
Dat is een mooi moment om nog even na te genieten en overdenken.
Grand Canyon en LA hoef ik een volgende keer niet weer te zien. Volgende keer NW Usa of toch maar weer naar Utah.
De claim voor compensatie voor de vertraging is ingediend, maar het zal wel even duren voordat ik daar uitsluitsel over krijg.
vrijdag 14 augustus 2015
vrijdag 31 juli 2015
31 juli naar huis
Dit is zo'n vreselijke reisdag, die meestal bestaat uit wachten en wachten.
Om de eerste keer wachten te voorkomen stond ik vanochtend om 9:00 bij de bakker met mijn doppio.
Om 11:00 moeten we uit het appartement zijn. Ik rijd eerst naar Griffith observatory. Vanaf daar heb je ook zicht op de letters Hollywood en dat zal de reden zijn dat er een bus van Fox reizen stopt. De mensen hebben 20 minuten om een foto te maken. Waarom doen mensen zich dit zelf aan in een land waar het zo gemakkelijk reizen is als de USA. Het zijn ouderen, maar ook jongeren en gezinnen.
Wij kunnen het observatory in waarin veel leerzame zaken zijn omtrent ons sterrenstelsel.
Daarna even een lunch gevolgd door een rit door het Veel te drukke verkeer in Los Angeles. Emmy wil hier niet rijden. Wij besteden nog wat tijd op het strand van Santa Monica waarna we onze auto weer moeten inleveren. De man is erg enthousiast en spreekt wat Nederlands. Zijn "Tot de volgende keer " kost enkele malen voordat we die hebben ontcijferd. We hebben 3300 mijl gereden.
Als de shuttle ons naar het vliegveld brengt stapt de chauffeuse opeens uit. Gelukkig stapt ze na een paar minuten weer in om ons alsnog naar terminal 5 te brengen.
Nu wachten we op onze vlucht.
Om de eerste keer wachten te voorkomen stond ik vanochtend om 9:00 bij de bakker met mijn doppio.
Om 11:00 moeten we uit het appartement zijn. Ik rijd eerst naar Griffith observatory. Vanaf daar heb je ook zicht op de letters Hollywood en dat zal de reden zijn dat er een bus van Fox reizen stopt. De mensen hebben 20 minuten om een foto te maken. Waarom doen mensen zich dit zelf aan in een land waar het zo gemakkelijk reizen is als de USA. Het zijn ouderen, maar ook jongeren en gezinnen.
Wij kunnen het observatory in waarin veel leerzame zaken zijn omtrent ons sterrenstelsel.
Als de shuttle ons naar het vliegveld brengt stapt de chauffeuse opeens uit. Gelukkig stapt ze na een paar minuten weer in om ons alsnog naar terminal 5 te brengen.
Nu wachten we op onze vlucht.
30 juli: Walvissen?
Het voordeel van een appartement is dat je zelf je ontbijt kunt bepalen. Als ik om 8:30 bij Ralphs ben, 300 meter van ons appartement, blijkt dat de bakker pas om 9:00 begint. Er is alleen Frans brood afgebakken dus neem ik dat maar mee. In de winkel zit een Starbucks dus winkel ik onder het genot van een doppio.
Vers fruit en yoghurt maken het ontbijt compleet. Er staat weinig op het programma vandaag dus de kinderen slapen uit. Voor het eerst trek ik mijn loopschoenen aan om in runyon canyon een stuk te gaan hardlopen. De klim is behoorlijk steil maar bovenop mag ik even genieten van het uitzicht op de letters Hollywood. Erg veel jongelui lopen hier met getrainde lichamen. Gelukkig wordt ik niet ingehaald en down hill haal ik er zelf een paar in.
'S middags cruisen we even door Beverly Hills. De bedoeling was om nog even naar Venice Beach te gaan maar het verkeer is ontzettend druk, dus maar meteen op weg naar Newport Beach.
Ondanks dat ik gisteren heb gereserveerd zien ze ons niet op de lijst staan, maar we mogen toch mee.
De boot heeft een uur geleden nog 2 Humpback Wales gezien dus dat is veelbelovend. Helaas zien wij ze niet. Marloes is echter veel blijer met de 100 dolfijnen die om de boot zwemmen en spelen.
Als we weer aan wal zijn is het 20:00. In Morro Bay hoorden we positieve verhalen over In n out burger. Die smaken echt naar vlees!
Nog een aflevering Dexter is het tijd.
Foto's volgen later. Morgen de terugreis.
Vers fruit en yoghurt maken het ontbijt compleet. Er staat weinig op het programma vandaag dus de kinderen slapen uit. Voor het eerst trek ik mijn loopschoenen aan om in runyon canyon een stuk te gaan hardlopen. De klim is behoorlijk steil maar bovenop mag ik even genieten van het uitzicht op de letters Hollywood. Erg veel jongelui lopen hier met getrainde lichamen. Gelukkig wordt ik niet ingehaald en down hill haal ik er zelf een paar in.
'S middags cruisen we even door Beverly Hills. De bedoeling was om nog even naar Venice Beach te gaan maar het verkeer is ontzettend druk, dus maar meteen op weg naar Newport Beach.
Ondanks dat ik gisteren heb gereserveerd zien ze ons niet op de lijst staan, maar we mogen toch mee.
De boot heeft een uur geleden nog 2 Humpback Wales gezien dus dat is veelbelovend. Helaas zien wij ze niet. Marloes is echter veel blijer met de 100 dolfijnen die om de boot zwemmen en spelen.
Als we weer aan wal zijn is het 20:00. In Morro Bay hoorden we positieve verhalen over In n out burger. Die smaken echt naar vlees!
Nog een aflevering Dexter is het tijd.
Foto's volgen later. Morgen de terugreis.
donderdag 30 juli 2015
28 juli Gilroy -> Morro Bay.
En dan komt ook het, voor sommigen emotionele , moment om afscheid te nemen van Ben en Kim.
Uiteraard zorgt Kim er wel voor dat onze coolbox vol is als we vertrekken.
Via Monterey rijden we de 17 mijl drive. Dit was wel aardig maar zo ontzettend druk.
Daarna volgt de mooie kustweg richting Morro Bay. Het is een beetje jammer dat het ontzettend mistig is. Telkens denk je dat de mist wegtrekt maar na de volgende bocht blijkt de zon het tochristendom niet te hebben gewonnen. Pas bij San Simeon geeft de mist zich echt over. Daar zien we elephant beach. Waarom zou dit nu zo heten. Emmy telt er 97 op het ene strandje.
Als we vertrekken zien we links de afslag naar Hearst castle. Dit hebben wij al eens gezien en de blingbling heeft geen indruk gemaakt. Vlak daarna zien we Zebra's lopen die ongetwijfeld tot de tuin van de excentriekeling behoren.
De kamer in Morro Bay bestaat uit 2 slaapkamers. Helaas 1 King en 1 Queen. Dit leidt tot onenigheid wie in de King mag. De eigenaar belooft later het bestelformulier te brengen voor het ontbijt. Als Emmy daarna echter navraag doet over de fietsen regelt zijn dochter het meteen.
Aan het eind van de middag lopen we naar de oceaan. Morro Bay is een heel rustige stad. Je hoort de zeeleeuwen vanuit onze kamer(300 meter van het strand). Er blijken echter ook veel otters in de baai de zwemmen die nauwelijks reageren op de paddleboarders die voorbij komen. Het leukst is een moederotter met kind.
Voor het eerst, en laatst, eten we bij een fastfood, Het vult tijdelijk, maar smaakt niet echt. Vooral de patat was extreem zout. 's avonds nog even buiten gezeten met andere gasten. De 2 Amerikaanse vrouwen denken dat Solvang Nederlands is, maar Denemarken en Nederland is voor hun hetzelfde. Zij wilden eten bij de Thai, maar die is al om 20:30 dicht.
Uiteraard zorgt Kim er wel voor dat onze coolbox vol is als we vertrekken.
Via Monterey rijden we de 17 mijl drive. Dit was wel aardig maar zo ontzettend druk.
Daarna volgt de mooie kustweg richting Morro Bay. Het is een beetje jammer dat het ontzettend mistig is. Telkens denk je dat de mist wegtrekt maar na de volgende bocht blijkt de zon het tochristendom niet te hebben gewonnen. Pas bij San Simeon geeft de mist zich echt over. Daar zien we elephant beach. Waarom zou dit nu zo heten. Emmy telt er 97 op het ene strandje.
De kamer in Morro Bay bestaat uit 2 slaapkamers. Helaas 1 King en 1 Queen. Dit leidt tot onenigheid wie in de King mag. De eigenaar belooft later het bestelformulier te brengen voor het ontbijt. Als Emmy daarna echter navraag doet over de fietsen regelt zijn dochter het meteen.
Aan het eind van de middag lopen we naar de oceaan. Morro Bay is een heel rustige stad. Je hoort de zeeleeuwen vanuit onze kamer(300 meter van het strand). Er blijken echter ook veel otters in de baai de zwemmen die nauwelijks reageren op de paddleboarders die voorbij komen. Het leukst is een moederotter met kind.
Voor het eerst, en laatst, eten we bij een fastfood, Het vult tijdelijk, maar smaakt niet echt. Vooral de patat was extreem zout. 's avonds nog even buiten gezeten met andere gasten. De 2 Amerikaanse vrouwen denken dat Solvang Nederlands is, maar Denemarken en Nederland is voor hun hetzelfde. Zij wilden eten bij de Thai, maar die is al om 20:30 dicht.
29 juli Morro Bay -> LA
Tussen 8 en 8:30 zal het bestelde ontbijt worden gebracht. Ik heb weinig vertrouwen in de bestelde hete espresso, maar die valt niet tegen. Alles ziet er prima uit:
- wafel met room en fruit
- scrambled eggs met toast
- yoghurt met fruit, maar waarom doen ze daar room op?
- getoaste bagel met smeerkaas en gerookte zalm.
De eerste stop is solvang. Een Deense nederzetting, wat de kinderen nogal saai vinden. De danish bij de bakkerij is echter ok, maar wel enigszins aan de prijs($4 ea)
We rijden verder richting Hollywood en we gebruiken de picknick bij een lookout over het strand. Daar komen ook lokale werknemers die daar als groep hun meegebrachte lunch nuttigen. Het uitzicht is wel aardig, maar het stinkt naar olie. Het strand is zo goed als leeg.
Hoe dichter we bij LA komen, hoe drukker het wordt en daar staan we dan ook een paar keer stil op de 101. De mensen zijn hier duidelijk wat ongeduldiger daar er heel veel wordt getoeterd als iemand te langzaam optrekt of iets dergelijks.
Here brengt ons keurig naar het appartement, maar dan nog binnen geraken. Volgens de beschrijving hoef ik alleen het nummer van het appartement in te typen en dan gaat de deur open. Helaas is dat niet het geval. MOgelijk omdat we er net voor 15:00 zijn? Gelukkig komt er na een paar minuten iemand uit en glip ik naar binnen. De deur van het appartement is open en ik pak de sleutels en de kaart. Nu nog de garage in. Als ik de kaart ervoor houd gebeurt er niets. Het blijkt dat de elektronische sleutel gebruikt kan worden voor de garage en de voordeur. Het appartement voldoet en heeft 2 zwembaden en een gym.
Ralphs is vlakbij en daar doen we dan inkopen voor oa het eten vanavond. Na de pasta lopen we naar de walk of fame. Thijs ergert zich aan al die mensen die maar over de sterren lopen die hij wil lezen. Ik word 2 keer geraakt door dezelfde rolstoel van een deelnemer aan de world games. Mijn vernietigende blik en vloek zorgt ervoor dat ze nu afstand houden. Marloes ziet een winkel waar ze allerlei fanspullen verkopen.Het uitzoeken duurt nogal lang. Op de walk of fame barst het van de, heel slechte, imitators die voor geld met je op de foto gaan. De enige gelijkenis die de imitatie Michael Jackson heeft met degene die hoort bij de ster waar hij bij staat is de pruik en de kleding. Het gezicht lijkt er totaal niet op.
Na wat ijs en wat potjes klaverjassen kijken de kinderen nog 2 afleveringen dexter en dan is het tijd om te gaan slapen.
- wafel met room en fruit
- scrambled eggs met toast
- yoghurt met fruit, maar waarom doen ze daar room op?
- getoaste bagel met smeerkaas en gerookte zalm.
De eerste stop is solvang. Een Deense nederzetting, wat de kinderen nogal saai vinden. De danish bij de bakkerij is echter ok, maar wel enigszins aan de prijs($4 ea)
We rijden verder richting Hollywood en we gebruiken de picknick bij een lookout over het strand. Daar komen ook lokale werknemers die daar als groep hun meegebrachte lunch nuttigen. Het uitzicht is wel aardig, maar het stinkt naar olie. Het strand is zo goed als leeg.
Hoe dichter we bij LA komen, hoe drukker het wordt en daar staan we dan ook een paar keer stil op de 101. De mensen zijn hier duidelijk wat ongeduldiger daar er heel veel wordt getoeterd als iemand te langzaam optrekt of iets dergelijks.
Here brengt ons keurig naar het appartement, maar dan nog binnen geraken. Volgens de beschrijving hoef ik alleen het nummer van het appartement in te typen en dan gaat de deur open. Helaas is dat niet het geval. MOgelijk omdat we er net voor 15:00 zijn? Gelukkig komt er na een paar minuten iemand uit en glip ik naar binnen. De deur van het appartement is open en ik pak de sleutels en de kaart. Nu nog de garage in. Als ik de kaart ervoor houd gebeurt er niets. Het blijkt dat de elektronische sleutel gebruikt kan worden voor de garage en de voordeur. Het appartement voldoet en heeft 2 zwembaden en een gym.
Ralphs is vlakbij en daar doen we dan inkopen voor oa het eten vanavond. Na de pasta lopen we naar de walk of fame. Thijs ergert zich aan al die mensen die maar over de sterren lopen die hij wil lezen. Ik word 2 keer geraakt door dezelfde rolstoel van een deelnemer aan de world games. Mijn vernietigende blik en vloek zorgt ervoor dat ze nu afstand houden. Marloes ziet een winkel waar ze allerlei fanspullen verkopen.Het uitzoeken duurt nogal lang. Op de walk of fame barst het van de, heel slechte, imitators die voor geld met je op de foto gaan. De enige gelijkenis die de imitatie Michael Jackson heeft met degene die hoort bij de ster waar hij bij staat is de pruik en de kleding. Het gezicht lijkt er totaal niet op.
Na wat ijs en wat potjes klaverjassen kijken de kinderen nog 2 afleveringen dexter en dan is het tijd om te gaan slapen.
woensdag 29 juli 2015
27 juli relaxen
Voor vandaag staat er niets op het programma. Iedereen kan uitslapen. Als Shireen tegen de middag arriveert tonen de kinderen geen interesse om naar Monterey te gaan en dus besluiten Shireen en Emmy naar een wine tasting te gaan.
Ik haal ijs voor de kinderen en met wat lezen brengen we de middag Door.
Als de vrouwen weer terug zijn besluit Dennis om na zijn 2 bier ook nog maar een wijntje te nemen bij de maaltijd. Hij zorgt voor het hoogtepunt van de avond door na een paar keer te hebben gewiebeld toch achterover te vallen met zijn stoel.
We nemen afscheid van Shireen, Dennis en de kinderen want ook zij gaan morgen verder.
Ik haal ijs voor de kinderen en met wat lezen brengen we de middag Door.
Als de vrouwen weer terug zijn besluit Dennis om na zijn 2 bier ook nog maar een wijntje te nemen bij de maaltijd. Hij zorgt voor het hoogtepunt van de avond door na een paar keer te hebben gewiebeld toch achterover te vallen met zijn stoel.
We nemen afscheid van Shireen, Dennis en de kinderen want ook zij gaan morgen verder.
maandag 27 juli 2015
26 juli sea cliff state beach
Na het ontbijt zijn we met Christine en Roman naar de outlet gegaan. Bij Colombia is iedereen, behalve ik, geslaagd.
's middags op pad, via een drukke weg, naar Sea Cliff state beach gereden. Hier zijn we volgens mij 17 jaar geleden ook geweest. Alle picknick banken waren bezet maar Ben, als een echte verkoper, regelt 3 banken. Kim begint meteen met de barbecue en de meiden springen meteen in zee. Thuis moppert Marloes altijd over het vreselijke zand, maar dat is hier kennelijk anders. Nauwelijks 15 meter van de kust zien we bijna meteen een zeehond.
Na de lunch zien we iets verder uit de kust, 30 meter, dolfijnen zwemmen.
Naast genieten van het zonnetje en kletsen vermaken we ons met een Europese en een Amerikaanse voetbal.
Aan het begin van de avond zien we ook nog een otter rustig op zijn rug drijven die niet reageert als er een zwemmer 5 meter bij hem vandaan zwemt.
Als we weer thuis zijn, wordt er nog wat gesnackt. Deze vakantie is vast niet goed voor mijn gewicht. Foto's volgen later.
's middags op pad, via een drukke weg, naar Sea Cliff state beach gereden. Hier zijn we volgens mij 17 jaar geleden ook geweest. Alle picknick banken waren bezet maar Ben, als een echte verkoper, regelt 3 banken. Kim begint meteen met de barbecue en de meiden springen meteen in zee. Thuis moppert Marloes altijd over het vreselijke zand, maar dat is hier kennelijk anders. Nauwelijks 15 meter van de kust zien we bijna meteen een zeehond.
Na de lunch zien we iets verder uit de kust, 30 meter, dolfijnen zwemmen.
Naast genieten van het zonnetje en kletsen vermaken we ons met een Europese en een Amerikaanse voetbal.
Aan het begin van de avond zien we ook nog een otter rustig op zijn rug drijven die niet reageert als er een zwemmer 5 meter bij hem vandaan zwemt.
Als we weer thuis zijn, wordt er nog wat gesnackt. Deze vakantie is vast niet goed voor mijn gewicht. Foto's volgen later.
Abonneren op:
Posts (Atom)