Uiteraard zorgt Kim er wel voor dat onze coolbox vol is als we vertrekken.
Via Monterey rijden we de 17 mijl drive. Dit was wel aardig maar zo ontzettend druk.
Daarna volgt de mooie kustweg richting Morro Bay. Het is een beetje jammer dat het ontzettend mistig is. Telkens denk je dat de mist wegtrekt maar na de volgende bocht blijkt de zon het tochristendom niet te hebben gewonnen. Pas bij San Simeon geeft de mist zich echt over. Daar zien we elephant beach. Waarom zou dit nu zo heten. Emmy telt er 97 op het ene strandje.
De kamer in Morro Bay bestaat uit 2 slaapkamers. Helaas 1 King en 1 Queen. Dit leidt tot onenigheid wie in de King mag. De eigenaar belooft later het bestelformulier te brengen voor het ontbijt. Als Emmy daarna echter navraag doet over de fietsen regelt zijn dochter het meteen.
Aan het eind van de middag lopen we naar de oceaan. Morro Bay is een heel rustige stad. Je hoort de zeeleeuwen vanuit onze kamer(300 meter van het strand). Er blijken echter ook veel otters in de baai de zwemmen die nauwelijks reageren op de paddleboarders die voorbij komen. Het leukst is een moederotter met kind.
Voor het eerst, en laatst, eten we bij een fastfood, Het vult tijdelijk, maar smaakt niet echt. Vooral de patat was extreem zout. 's avonds nog even buiten gezeten met andere gasten. De 2 Amerikaanse vrouwen denken dat Solvang Nederlands is, maar Denemarken en Nederland is voor hun hetzelfde. Zij wilden eten bij de Thai, maar die is al om 20:30 dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten